Chronologia

---

2 maja 1915 r. – Zygmunt Kryszkiewicz przychodzi na świat w Mławie

8 maja 1915 r. – chrzest chłopca w kościele Świętej Trójcy w Mławie

1920 r. – kilkuletni pobyt matki z dziećmi pod opiekę sióstr szarytek, prowadzących przedszkole w Lubawie na Pomorzu; nauka w szkole powszechnej

1925 r. – rozpoczęcie nauki w państwowym gimnazjum im. Stanisława Wyspiańskiego w Mławie, brak promocji do klasy IV

8 września 1928 r. – przenosiny do Szkoły Apostolskiej im. św. Gabriela od Matki Bożej Bolesnej, prowadzonej przez ojców pasjonistów w Przasnyszu

1930 r. – akt "Ofiarowania siebie Wcielonej Mądrości Jezusowi Chrystusowi przez ręce Maryi" napisany w alumnacie

Czerwiec 1933 r. – ukończenie maturą gimnazjum w Przasnyszu

4 września 1933 r. – rozpoczęcie rekolekcji przed obłóczynami

14 września 1933 r. – rozpoczęcie nowicjatu w Sadowiu k. Ostrowa Wielkopolskiego, obłóczyny i przyjęcie imienia Bernard od Matki Pięknej Miłości

11 listopada 1934 r. – Bernard składa pierwsze śluby zakonne

15 listopad 1934 r. – wyjazd do Przasnysza i rozpoczęcie studiów filozoficznych

Listopad 1935 r. – wyjazd na I rok studiów teologii do Sadowia

1 października 1936 r. – wyjazd na studia do Rzymu, zamieszkanie w Domu Generalnym Pasjonistów na Monte Celio, w pobliżu Koloseum

25 lutego 1936 r. – akt oddania się Miłości na wzór Świętej Teresy od Dzieciątka Jezus ("Boże, kocham Cię")

25 marca 1936 r. – akt oddania się Matce Bożej

11 listopada 1936 r. – śluby wieczyste w Rzymie

12 kwietnia 1937 r. – tzw. pierwsza tonsura

5 maja 1937 r. – wprowadzenie w posługę ostiariatu i lektoratu

22 maja 1937 r. – wprowadzenie w posługę egzorcystatu i akolitatu

16 kwietnia 1938 r. – święcenia subdiakonatu przez posługę kardynała Fr. Marchettiego Salvaggianiego

17 kwietnia 1938 r. – uczestnictwo w kanonizacji św. Andrzeja Boboli i św. Jana Leonardiego w Rzymie

15 maja 1938 r. – święcenia diakonatu przez posługę kardynała Fr. Marchettiego Salvaggianiego

3 lipca 1938 r. – święcenia prezbiteratu przez posługę kardynała Fr. Marchettiego Salvaggianiego

4 lipca 1938 r. – msza prymicyjna w bazylice Świętych Jana i Pawła w Rzymie

II połowa 1938 r. – pojawienie się nieustannych bólów głowy

Grudzień 1938 r. – ojciec Bernard opuszcza Italię i przez Niemcy powraca do Polski; udaje się na kurację do sióstr szarytek w Pęcherach k. Warszawy

Luty 1939 r. – udaje się do klasztoru w Rawie Mazowieckiej

18 maja 1939 r. – msza prymicyjna w rodzinnej parafii św. Stanisława (kościół Świętej Trójcy) w Mławie

maj-lipiec 1939 r. – pobyt w klasztorze w Przasnyszu

2-4 września 1939 r. – opuszczenie klasztoru przasnyskiego i ucieczka do Rawy Mazowieckiej, po drodze pomoc duszpasterska w Karniewie, przystanek u Sióstr szarytek w Pułtusku

Wrzesień 1939 r. – tułaczka na wschód przed najeźdźcą niemieckim (pobyt w Ryczywole 6 września, dotarcie do parafii w Tucznej)

Połowa grudnia 1939 r. – zdanie egzaminu pozwalającego na spowiadanie, w Białej Podlaskiej u księdza Sokołowskiego (ojciec Bernard pisze w liście o zdaniu egzaminu w Siedlcach u Biskupa)

28 kwietnia 1940 r. – przybycie do Rawy Mazowieckiej i pobyt do 1944 roku.

Listopad 1941 r. – nominacja na opiekuna kleryków pasjonistów

Grudzień 1941 r. – dowiaduje się o tragicznej śmierci pasjonistów w Przasnyszu

Październik 1942 r. – jest świadkiem likwidacji getta żydowskiego w Rawie Mazowieckiej; ratowanie i ukrywanie Żydów

Koniec 1942 r. – śmierć brata Hilarego w obozie w Majdanku

Wielki Post 1943 r. – pisanie "Dialogów z Ukrzyżowanym"

14 listopada 1943 r. – umiera babcia Aniela Gołębiewska

14 listopada 1943 r. – święcenia trzech wychowanków przez posługę abp. A. Szlagowskiego w Warszawie i ich prymicje w Rawie Mazowieckiej

15 listopad 1943 r. – udaje się na prymicję ojca Dominika Buszty do rodzinnej parafii w Żołyni (Brzóza Stadnicka), przez Kraków i Tarnów

28-30 listopad 1943 r. – kazania prymicyjne wygłoszone w Czarnej Łańcuckiej i Żołyni

5 grudnia 1943 r. – kazanie wygłoszone w Medyni Głogowskiej

7 grudnia 1943 r. – pobyt na Jasnej Górze, powrót do Rawy Mazowieckiej

12 -19 luty1944 r. – rekolekcje dla wspólnoty zakonnej Rawie Mazowieckiej

12 luty-3 kwietnia 1944 r. – prowadzenie rekolekcji wielkopostnych

Marzec 1944 r. – spotkanie z rodzeństwem, Janem i Marynią w Warszawie

11 listopada 1944 r. – "Prośba do Matki Bożej o łaskę krzyża i świętości", napisana w dziesiątą rocznicę ślubów zakonnych

16 stycznia 1945 r. – bombardowanie Rawy Mazowieckiej przez samoloty sowieckie, pomoc rannym na ulicach i w szpitaliku klasztornym, wyzwolenie miasta z okupacji niemieckiej

Koniec marca 1945 r. – nominacja na przełożonego klasztoru w Przasnyszu i wyprawa do Przasnysza przez Grochów w Warszawie

Wielki Tydzień 1945 r. – pobyt u sióstr klarysek kapucynek w Przasnyszu

Kwiecień 1945 r. – zamieszkanie w zniszczonym klasztorze w Przasnyszu; dołączenie wychowanka, o. Jana Wszędyrównego i br. Ambrożego Matusiewicza

Kwiecień 1945 r. – spotkanie z kolegą alumnackim, Józefem Orłem i gotowość złożenia ofiary za jego nawrócenie

29 kwietnia 1945 r. – przewodniczy odpustowi św. Pawła od Krzyża w Przasnyszu

Maj 1945 r. – głoszenie kazań maryjnych w Przasnyszu

1 czerwca 1945 r. – przewodniczy uroczystości Bożego Ciała

Połowa czerwca 1945 r. – odwiedziny rodziców i rodzeństwa w Mławie; po powrocie pojawia się choroba; rozpoznanie tyfusu brzusznego; pobyt w szpitalu w Przasnyszu

6/7 lipca 1945 r. – pogorszenie stanu zdrowia, przybycie ojców ze wspólnotą, z wiceprowincjałem o. Juliuszem Dzidowski, przyjęcie sakramentów świętych w obliczu śmierci

7 lipca 1945 r. – w pierwszą sobotę miesiąca umiera w opinii świętości w szpitalu w Przasnyszu

10 lipca 1945 r. – pogrzeb ojca Bernarda Kryszkiewicza i pochowanie w krypcie pod ołtarzem w kościele pw. Świętych Jakuba i Anny

1958−1959 r. – zbieranie wspomnień o ojcu Bernardzie przez ojców: Michała Stolarczyka i Dominika Busztę

29 czerwca 1960 r. – list ojca prowincjała Jana Wszędyrównego na temat rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego ojca Bernarda w 15. rocznicę śmierci

28 października 1972 r. – wydanie Nihil obstat przez biskupa płockiego B. Sikorskiego dotyczące rozpoczęcia procesu kanonicznego

5 listopada 1972 r. – biskup B. Sikorski zwraca się za pośrednictwem Prymasa Polski, kard. Stefana Wyszyńskiego do Stolicy Apostolskiej z prośbą o pozwolenie na rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego

Od 1975 r. – ojciec Michał Stolarczyk nagrywa wspomnienia o zmarłym zakonniku

1981−1982 r. – kompletowanie materiałów w Rzymie przez postulatora procesu

1981 r. – Konferencja Plenarna Episkopatu Polski skierowała do papieża Jana Pawła II petycję w sprawie beatyfikacji sługi Bożego ojca Bernarda od Matki Pięknej Miłości

6 kwietnia 1983 r. – postulator generalny pasjonistów, ojciec Carlos Lizzaraga mianował wicepostulatorem procesu w Polsce ojca Dominika Busztę

20 marca 1989 r. – ekshumacja szczątków doczesnych i przeniesienie do bocznej kruchty w kościele Pasjonistów w Przasnyszu

1989 r. – powstanie Rodziny Matki Pięknej Miłości (RMPM) z siedzibą w Sadowiu-Golgocie, propagującej kult sługi Bożego, rozpoczęcie wydawania czasopisma "Echo Ojca Bernarda"

15 kwietnia 1991 r. – zakończenie procesu kanonicznego w diecezji płockiej

1 maja 1992 r. – sesja popularnonaukowa na temat osoby ojca Bernarda w Mławie

1995 r. – "Rok Ojca Bernarda Kryszkiewicza" w polskiej prowincji pasjonistów

12 listopada 1995 r. – uroczystości w Przasnyszu przy grobie ojca Bernarda z udziałem Prymasa Polski, kard. Józefa Glempa

17 stycznia 1996 r. – sympozjum w Rawie Mazowieckiej na temat: "Rawa – Pasjoniści – Ojciec Bernard Kryszkiewicz w latach okupacji 1939−1945"

Listopad 1996 r. – specjalna sesja na temat ojca Bernarda Kryszkiewicza w Ośrodku Kultury i Edukacji Narodowej przy stowarzyszeniu Civitas Christiana w Warszawie

Maj 1998 r. – odsłonięcie pamiątkowej tablicy na ścianie dawnego domu rodzinnego w Mławie z inicjatywy Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Mławskiej

16 maj 2000 r. – sesja naukowa w Mławie na temat o. B. Kryszkiewicza, zorganizowana przez Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Mławskiej, Muzeum Ziemi Zawkrzeńskiej, Miejski Dom Kultury, Muzeum Historyczne w Przasnyszu i Towarzystwo Ziemi Przasnyskiej

2000 r. – nadanie imienia o. Bernarda Kryszkiewicza ulicy w Przasnyszu

14 grudnia 2001 r. – poświęcenie pomnika o. Bernarda przez bp. St. Wielgusa, autorstwa Jana Stępkowskiego, postawiony z inicjatywy Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Przasnyskiej

2001 r. – sesja naukowa w Przasnyszu na temat sługi Bożego

6 marca 2005 r. – w Sadowiu umiera wicepostulator procesu beatyfikacyjnego i wychowanek o. Bernarda, o. Dominik Buszta

2005−2018 – o. Waldemar Linke pełni funkcję wicepostulatora ds. beatyfikacji o. Bernarda

Czerwiec 2010 r. – wydanie tzw. Positio (Beatificationis et canonizationis servi dei Bernardi a Matre Pulchrae Dilectionis (in saec.: Sigismundi Kryszkiewicz) Sac. Prof. e Congregatione Passionis Jesu Christi (1915−1945). Positio super vita, virtutibus et fama sanctitatis. Congregatio de Causis Sanctorum, Prot.N.1216. Plocen.) przez postulatora generalnego i przekazanie do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych

26 października 2018 r. – mianowanie nowego wicepostulatora procesu beatyfikacyjnego, którym zostaje ojciec Rafał Sebastian Pujsza

Od Wielkiego Postu 2019 r. – wicepostulator głosi słowo Boże podczas rekolekcji, poświęcając jeden dzień ojcu Bernardowi, rozdaje obrazki i rozpowszechnia teksty jego autorstwa

Początek września 2019 r. – wicepostulator udaje się do Mławy i Przasnysza celem zebrania materiału zdjęciowego do nowej broszury pt. Bernard od Matki Pięknej Miłości pasjonista (autor: ojciec Krzysztof Zygmunt CP), która będzie masowo rozprowadzana podczas promocji

Czerwiec 2019 r. – zapada ostateczna decyzja odnośnie do powstania strony internetowej poświęconej ojcu Bernardowi; ojciec Krzysztof Zygmunt ochoczo podejmuje się zadania przygotowania tekstów

13 listopada 2019 r. – ogłoszenie w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, że na 28 kwietnia 2020 roku wyznaczono posiedzenie Komisji Teologów, która będzie zabierać głos nt. heroiczności cnót sługi Bożego ojca Bernarda od Matki Pięknej Miłości Kryszkiewicza, prezbitera pasjonisty

Maj - lipiec 2020 r. – z powodu pandemii koronawirusa, z opóźnieniem w stosunku do wcześniej planowanego terminu, dziewięciu teologów, pracując w trybie zdalnym, jednogłośnie orzekło, że sługa Boży o. Bernard Kryszkiewicz CP praktykował cnoty w stopniu heroicznym

Wrzesień 2020 r. – oczekiwanie na orzeczenie kardynałów nt. heroiczności cnót o. Bernarda Kryszkiewicza, pasjonisty